düşünen

insan maddi boyutuyla da manevi boyutuyla da tam bir umman. ilerledikçe bitmeyen bir yandan bir derinlik, diğer yandan bir yükseklik. şu üçüncü sayfa haberleri, mesela ne bileyim nazi düzeni ve hitler, savaşlar, savaşlar, gereksiz binlerce savaş.. kötülüğün egemen olması için nasıl bir perdenin fıtratı örtmesine göz yumulur da, bunlar yaşanır? sınır bile değil sınırın çok ötesi...

sonra görmezden geldiğimiz onca şey. alışılmış olduğundan görmezden geldiğimiz ya da kim bilir göremediğimiz..

sonra çabasızlık, amaçsızlık..

amaçsızlık da bir ruh hali, birey değil bencil olma sloganlarıyla kulağı dolan insan, salt kendi mutluluğunun anlamsızlığıyla karşılaşıyor illa ki.

adım at demek de çözüm değil. adım ama sis veya perde her yeri o kadar kaplamış ki, nereye gittiğini görmen de mümkün değil. kötüyü iyinin ardına saklanmış bulabiliyorsun. yani ki of dünya of...